Prívatið
Fikt
Uppskriftir
- Aðalréttir 53
- Beikon 2
- Brauð og kökur 40
- Dýfur 2
- Eftirréttir 6
- Forréttir 5
- Kreppuuppskriftir 7
- Meðlæti 10
- Sælgæti 2
- Súpur 8
Búmm, krass
6. ágúst 2008
Ég var á akstri austur eftir Sæbrautinni (sem heitir víst Kalkofnsvegur á þessu svæði) á sunnudaginn þegar skyndilega og algjörlega óumbeðið birtist fyrir framan mig lítill, ljótur og fjólublár bíll í mínu plani en með rangstæðan stefnuvektor. Ég brást auðvitað snarlega og hárrétt við, tiplaði á bremsuna, greip þéttingsfast um stýrið og keyrði hann svo í klessu.
Ég var fremstur í nokkuð langri bílaröð sem öll var á 50-60 km hraða, svo það var hávær og ómstríð sinfónía bremsu-, flautu-, skrens- og bölvhljóða sem hófst fyrir aftan mig þegar ég nauðhemlaði og fullkomlega óskiljanlegt að ekki skyldi verða meira fjör úr þessu. Miðað við óhljóðin átti ég von á að sjá risavaxna hrúgu af líkum og bílflökum þegar ég leit um öxl.
En, það var allt í góðu að aftan svo þegar andrúmsloftið róaðist andvarpaði ég, leit út um framrúðuna og fylgdist með litla, ljóta, fjólubláa bílflakinu hökta út í vegarkantinn og staðnæmast (persónulega fannst mér það yndislegt að hann gaf stefnuljós út af götunni). Út úr því steig hvekktur maður. Ég bretti upp ermarnar, tísti aðeins, steig út úr eigin bíl og gekk sallarólegur og skælbrosandi í áttina að honum, pakkedí-pakkfullur af Hugadrenalíni™ og staðráðinn í að spara réttar- og tryggingakerfinu tíma og peninga með því að myrða hann bara strax, sjálfur, með berum höndum.
Mér finnst nefnilega ekki snjallt að keyra þvert út á stofnbraut í veg fyrir þunga umferð og stoppa svo bílinn sinn þar. Og sem ríkisstarfsmaður hef ég fullan rétt til að framkvæma borgaralega aftöku.
En þegar við mættumst leit hann á mig hvolpsaugum og sagði með vonleysisrómi og norskum hreim: "Oooooh... Fyyyyrirdjefþu". Og það er ekki annað hægt en að fyrirgefa sorgmætum litlum Norðmanni. Ein norsk lítil sönglnóta og hjartað í mér bráðnaði. Grieg hvað.
Ég var ekki með tjónaskýrslu í bílnum svo ég hringdi í löggumann. Meðan við biðum spjallaði ég við Norðmanninn og jafnvel þótt hann kynni ekki umferðarlögin og keyrði eins og Norðmaður líkaði mér orðið ágætlega við hann þegar við kvöddumst. Fann eiginlega svolítið til með honum, því bíllinn hans (sem amma hans átti reyndar) var í spaði. En hann var samt heppinn, því ég keyrði inn í aftursætið. Hefði hann bremsað sekúndubroti fyrr þá hefði hann orðið að norskri kjötstöppu.
Þessir Norðmenn... Agalegt vesen á þeim alltaf.
Tjáskipti
Ég hafði ekki gert mér grein fyrir þeirri heimild okkar ríkisstarfsmanna að aflífa fólk. Þetta þykir mér gott að heyra og spurning hvort þú gætir mælt með einhverjum sársaukafullum aðferðum sem ég gæti brúkað á þá sem eru efst á listanum.
Sæll, Jón heiti ég og er Austfirðingur, ég hef þónokkra ánægju af bloggskrifum þínum, og hef því ákveðið að bæta þeim í svokallaða "rss" veitu. Með kveðju, J.
Suss, Ester þó! Þú verður að lesa starfssamninginn þinn - fyrir utan kannski lífeyrissjóðinn þá finnst mér aflífunarleyfið tvímælalaust langstærsti kosturinn við starfið. Hvað varðar aðferðir þá veltur það alfarið á skapi og aðstæðum. Í þessu tilfelli var ég mjög reiður svo líklega hefði ég slitið af honum hausinn og sparkað honum út í hafsauga. Frumlegt, skemmtilegt og frábær útrás. En ef þú hefur nægan tíma, þá finnst mér "plottið" alltaf skemmtilegasta aðferðin. Tekur lengri tíma, en það er mögnuð útrás fyrir sköpunargáfuna að skrifa litla morðsögu sem endar með alvöru dauðsfalli. Jón Austfirðingur: Ég er allt í senn, undrandi, stoltur og hrærður. Drottinn geymi þig.
Alltaf gaman að lesa bloggið þitt. Vertu góður við norðmennina þeir eru vanir miklu "kurteisari" umferð. ehheh Kv Tinna
Aðalatriðin, Aðalatriðin, maður! Hvernig hefur Fagri Blakkur það?
Lagaðist kvissið?
Test
Tjáskiptaðu þínu eigin tjáskipti í tjáskiptin